Monthly Archives: м.г

. Живеам во опседнатоста на заоблени страни, шушкави гласови овошни црти  лисја свенати, недофатливи брда спомени во облаци збрани, со часовници и сонати потоци во срца овенати. . Чувствувам смртност на секое горчливо бегство, при преместување на кожата од сенка … Continue reading →

Писмо . Тој мал роман од еден, два ил повеќе листа, убаво свиткан без болка со бакнеж влажен, надалеку што патува и ветува надеж блиска, испратен со татнежно срце ил поглед тажен, пристигнува на прагот како прва птица јужна, злокобница, … Continue reading →

Стареат како остинување на врелиот пепел, ја симнуваат облеката потонати во реумата, како старецот со стапче што едвај се крепел, како патокази погрешно завртени во шумата. .. Ѕиркаат низ мрежата крпена на заборавот сед, со ветрот ги вртат лисјата на … Continue reading →

Свитливиот живот . Животот е само изданок на росно цвеќе, свитлив, што се препелка со исти збор во илјада виножита, подлога е за табаните во убавите зборој и китлив, полн со полен, цветови, спори, глуварче што лета. . Ќудлива струја … Continue reading →

Господо летературни творци и мајстори поети, радост треба да пушите наместо отров од пури, не плачете што полека на пиедесталот сте трети потиснати од моите нови остри поетски легури. .. Жално е што мислите дека поезијата е историја, дека е … Continue reading →

Фенирање и секс … Чудни се станарите во мојата зграда не се поздравуваат наутро кога слегуваат по саклите а имале секс сигурно гледале хорор филмови големите цицки и газови ги носат во акт ташните спакувани како сендвич на работа за … Continue reading →

Живот скриен во огледало . Учесник бев во раѓање на живот со љубовен допир, Вознемирен при тоа бев ама како свеќа сум светел, Слатко ропство и спокој дишев иако око не склопив, Качен на врвот од бранот на зората како … Continue reading →

СПУ

Меѓу ли

Опасен тигар . Ми го нема мачорот.Чуствувам загриженост, недостиг. Нема гребење на балконската врата да ја ремети мојата тишина.Станувам и погледнувам од балконот. Полека се стемнува, лозницата не мрда, се плашам, ќе нема кој по неа да се качува.Нешто се … Continue reading →