MOJATA МЕСЕЧИНА ФЕНЕР ЧУДЕН

Мојата месечина фенер е чуден
во ноќта ми распостила оган од сребро,
стрела со остри зраци да сум буден,
со нескротлив збор ме боде под ребро.

Јас смислувам приказна за албум нов,
љубовна кралица на песните да ја сторам,
во погледите да издлабам некој нов код,
јас да го читам само кога по неа ќе горам.

Должноста ми налага да ја љубам често,
а непремолкот да ги пожари цветните леи,
во тажната насмевка неа не ја фаќа место,
црта водопади и плаче под ноќните стреи.

Вечерва многу ѕидови ќе останат неми,
и една тишина на плочникот што тропка
една од свет разбрана не може да ја земи,
дал и утре вака ќе ме љуби, тоа ме копка.
mario@com.mj

Advertisements

Што да ви кажам

Што да ви кажам оваа неделна вечер

Што да ви кажам,
во една ваква неделна вечер,
во исчекување сте ако не се лажам,
дал и утре вака животот ќе тече.

Го слушате Здравко како милно пее,
и јас, кога спомнувам вино ве тешам,
но, сами знаете дека до него се не е,
нешто трето е што опива или грешам.

Дали мене ме читате или вино пиете,
за снегулка сонувате на трепка што се лепи,
или длабока тајна одамна во себе криете,
ил нова љубов ве чека и срцето ви стрепи.

Припремете се за сонот луд оваа вечер,
наутро срцето ќе ви каже што сакал да рече.
mario@com.mj

ШТО ЗНАЧИ

ШТО ЗНАЧИ

Што значи буден да ја сониш,
онаа по која очите ти скитаат,
кожа врз која зракот и се сронил,
минати нешта кон минато што итаат.
…..

Сите привиденија во ноќта тмурна,
светли да ги сониш божем радост биле,
но, кршлив да ти бил сон живот ми урна,
се она што в срце ме чинеше силен.

…..

Пусти светови и во нив ваков сон,
кога и радоста во мене вина виде,
а невидлив блесок заѕвони со тон,
на осамен дух што водич ќе ми биде.

..
Зарем сега, тој блесок сред бура и мрак,
во тајноста скриен што трепери негде,
зар ќе може во мене да продре пак,
ко вистина на денот што лебди негде?
mario@com.mj

 

Преработка на стари сништа

Преработка на стари сништа

Со затворени очи
вршам преработка на стари сништа
од вчерашни капки дожд
наслушнати чекори
на луѓе кои одамна заминале
по трагите на ветрот што им го превртува
чадорот

Ги зауздувам бурите
што го туркаат старецот
чии голи раце се нишаат
како голи гранки на столетен даб
во студена есен
му ги бришам солзите нечујно
што му капат низ погледот
заматен и овенат како погледот
врз неотворено писмо

И го исправам лицето на месечината
во наличје
за да може двете страни поеднакво
да ги крие или покажува на збеснатата
љубов која талка во ноќта

Ги обојувам утрата во црвено
заедно со се лисјата и полињата
лутито пратен од боите на мислите
што лутаат по сините мориња
и неверувањето на окото

Додека штрковите го параат небото
мојот редизајн напредува
пратен од ѕвонливиот глас на виното
во кристалната чаша
mario@com.mj

Кој ќе знае

Koj ќе знае

Ангелите само ги замислував и измислував
Не слушав молитви повеќе сакав стихови
Во нив секогаш криев по некоја тајна
Таа ме влечеше по неа како кученце
Патував далеку со неа непогрешливо
До најоддалечените денови исполнети со смеа
Никогаш не го сретнав Бог
Мислам ме обожаваше зашто не го вознемирував
Ништо не се изменило
Тој работи на своите случаи деноноќно
Јас работам задоцнети нешта со помош на моето тело
кое најверојатно смета дека јас сум неговиот Бог.
Кој ќе знае…
mario@com.mj

ПОРИВ ВТИСНАТ

ПОРИВ ВТИСНАТ

Можеби не требаше да молчам,
при тоа љубовта со мене спори,
но, собирам сила иако горчам
во мене се нешто моли, ме гори.

Од радост чудна знам да немам,
со ѕвезден шепот в сфери да бдеам,
за верноста нова да се спремам,
со новата светла сенка да се слеам.

Можеби затоа треба да молчам,
центар да смислам нов на светот,
во него душа да сместам борчам,
одново да го вкусам со неа летот.

Молкот мој има тон на гушкање,
еден нежен загриз на горната усна,
на резок свилен ветер и шушкање,
зрел порив втиснат во јагода вкусна.
mario@com.mj

ВАКА

Пијам бело вино и ја читам
една згодна женска полу гола,
низ албумите нејзини скитам,
да ја сретнам дај боже молам.

Необјаснета магија во неа има,
за миг во изворот нејзин ѕирнав,
ја стопи во мене најавената зима,
по вино посегнав и малце пивнав.

Ја чувствувам и мерам пердув лесна,
ја подигам и во височина ја фрлам,
ја спуштам полека и бакнувам пресна,
не ме испушта се повеќе ја грлам.

Само , не се лажам стар е тоа сон,
изменет со бела кожа и парче коса,
јас пленик на вратот со златен ѕвон,
жеден за рујни утра и сребрена роса.

mario@com.mj.mk

САМО ДА ЗНАЕШ

 

Јас имам моќ што не ја знаеш
во песната да те извајам
твојот изглед да мами
како онаа на пикасо
куб на куб

Само да знаеш колку ќе се изненадиш
кога ќе запееш со горната лева веѓа
ќе ме бакнеш со устата на чело што ти зјаи
колковите ќе ти се претворат во крила
градите , е тие
јас ќе ти ги држам како на зауздана кобила
во устата на крајот од насмевката
ќе ти извајам
ендемски цвет од Хималаите
ќе ти вдишам
од мојата песна ветер
и ќе полеташ
од столот во градината низ прозорецот
право во мојата соба
во нашиот кревет
Песнава е вистинска
одам на крајот од светот
со перово да ископам магична глина
ако не се вратам до утрото
разбудиме љубов моја…
mario@com.mj

ИСКОНСКА МАЈКА

ИСКОНСКА МАЈКА

Во сината ноќ кога вилите танцуваат,
а најубавата и најмалечката е тажна,
како млада трска ветрови ја милуваат,
за љубов со млад принц и следи казна.

Богот на соништата и длабоката шума,
на ноќниот славеј едамна му ја ветил,
во осама за бекството солзно се дума,
дали принцот денски на неа се сетил.

Не, не смее зората да заруди баш сега,
светлината не е нејзина посестрима баш,
од погледот на сестрите да ја снема треба,
во далечна прегратка е нејзиниот спас.

Ни на сон не помислувај дека ова е бајка,
на самовилите песната им е исконска мајка/
МЈ

НЕ ОЧАЈУВАЈТЕ

НЕ ОЧАЈУВАЈТЕ

Не очајувајте ако овде ме нема,
во црвојадина умеам да паднам,
и таа има потреба да ме зема,
во својот стих за да ја add-нам.

Слично било како меѓу планети лет,
како скокови од метеор на комета,
како вистински сон од сосем друг свет,
рај кајшто само јас знам како време цвета.

Немам крила а летам сосемa лесно,
чудни суштества околу мене ми се смеат,
одеднаш се ширам во себе ми станува тесно,
слетувам в градина, гледам таму песни зреат.

Оваа по меил низ универзумот ви ја праќам,
со доза жал што ќе морам назад да се вратам.
mario@com.mj