Тишините во мојот храм

Драги читателки и читатели

Новата книга поезија која ја најавував за Септември го проби рокот уште за еден месец поради ситуацијата која и самите ја чувствувате и следите.Насловот на книгата ќе биде ТИШИНИТЕ ВО МОЈОТ ХРАМ. Сакам , како и во претходните книги ваше мислење за дизајнот на кориците, за кои според содржината на песните во неа мислам дека поптполно ќе задоволува. Книгата ќе излезе од печат за десетина дена. Благодарам што ме читате.

Марјан Јакшоски

Лазурна мисла

Лазурна мисла
.
Ќе пишувам уште, нов извор ќе дупчам,
како клукајдрвец во самотно суво дрво,
сал звукот да го разбудам а не да чмае,
да не зацари тишина за да почне црвот,
стихот до го изглода ниту миг да не трае.
.
Не дека немоста ми пречи и таа ќе знае,
кога -тогаш ќе рикнам ко в џунгла лавот,
ќе растреперат пајажините во мојот сон
зборовите пајаци ќе го соблечат стравот,
ќе се тркалаат по нитите најавени со ѕвон.
.
Ќе се размавтам ко пијан сликар со кист,
на платното што гледа ненацртана жена,
во мислите веќе и бои коси и нежни бедра,
облечена во свилена мрежа ко риба мрена,
со неа на брегот ноќе гази во ноќта ведра.
.
Хартијава е гладна како пролетна полјана,
ме чека сеач да бидам да и посадам руно,
со љубовни стапалки да се храни жешки,
за осамен гулаб во него да го остри клунот,
лазурна ми мисла низ ова да мине пешки.
marjan@com 2020 г
copyright

Според нежноста и зборот

Според нежноста и зборот
.
Во мојата песна светлото има
илјада бои
според нежноста е како твојата коса
според зборот како твојата уста
Сонот ми е часовник без стрелки
место време ги брои чукањата на срцето
и капките солзи со кои ги поиш дождовите
единствена причина за плачење
над празната постела
Кога ноќта ќе вечера слатки ѕвезди
а нам ќе ни дојде време за љубов
ни откаде секавици ко разулавен пес
умираме со песна без стварност
притаено како фрлена коцка
која навестува број на паѓања
во волнената бездна меѓу искрите
огновите и молчеливите смешни пророштва
Нема неправда нема сомнежи
се е багаж затворен во мислите
а тие како писма неотворени на ветрот
слетуваат на погрешни адреси
и никој не посега по нив
нема кој да ги прими кој да ги отвори
Во очиве се уловила некоја птица
се препелка во песнава
ќе ве напуштам да не ми замине
некаде меѓу гранките
кајшто не можам да ја досонувам…
МЈ

 

 

Преведена на англиски од колега поет!

 

According to the Tenderness and the Word

.

The light in my poem has thousand colours

According to the tenderness it’s like your hair,

According to the word it’s like your lips

Мy dream is a clock without hands,

It counts my heartbeats instead the time,

It counts the teardrops you feed the rain with –

The only reason for crying over the empty bed.

When the night dines sweet stars

And our time for love comes from nowhere

With lightnings as a rampart dog,

We die with a song out of reality,

Hidden as a thrown dice

Which foretells numbers of fallings

In the soft abyss between the sparks,

the fires and the quiet funny prophecies.

There’s no injustice, no doubt,

Everything is a luggage locked in the thoughts,

And they land at wrong addresses

As unfolded letters carried by the wind,

And nobody reaches for them,

There’s nobody to receive and open them.

There’s a bird caught in the eyes,

It’s rolling in the song.

I’m going to leave you so it wouldn’t fly away

Somewhere between the branches,

And I wouldn’t be able to complete my dream.

.

Мarjan Jakshoski from Nord Macedonia 🙂

copyright

 

 

Галактички цреши

Збирката песни поезија Галактички цреши на поетот Марјан Јакшоски која во Македонската поетска јавност е пријатно изненадување доживува трето издание откако првите две беа продадени за само два месеци што е преседан во денешно време кога читателската публика е се помалку и издавачките куќи се соочуваат со големи тешкотии своите изданија да ги продадат на пазарот дури и по цени кои не се исплатливи и не можат да ги покријат трошковите за издавањето.

Најиндикативно е што збирката Галактички цреши никаде во јавност не е промовирана ниту за неа постои било каков продажен маркетинг. Оние кои ја читале се пријатно изненадени од стилот на кој е пишувана , ненаметлив, современ и непатетичен. Писателот Марјан Јакшоски од нему познати причини не соработува со ниедна издавачка куќа а книгата ја доставува лично до секој што сака да ја купи со претходен договор како сака читателот да му биде доставена.

Втор настан кој го бележи писателското деби на Марјан Јакшоски е новата втора збирка поезија под име Сонот на пупките која како и предходната бележи голем пораст на продажба. Интересно е што писателот остварува лични конаткти со многумина кои ја купиле книгата за да ги слушне впечатоците и критиките. Најчеста критика која може да се слушне е таа што книгата е пријатно изненадување после македонските доаени како што се Блаже Конески, Ацо Шопов, Влада Урошевиќ , Јаневски, Матевски но, и посовремените кои се уште творат…

Во моментов можат да се нарачаат и купат двете книги по цена од 200 ден. на телефон 075 441 405 .

Текст: М-р Гордана Костовска – Скопје

https://www.facebook.com/groups/210820079599764/

 

 

Сакам многу

Сакам многу

.

Ниту јас ниту зборовите ми се совршени

не судете ми пред да си ги погледнете рацете

проверете дали ви се чисти.

Очите понекогаш знаат да ми се матни

сребрениот сјај пред нив да гасне

полека како ѕвезда што се оддалечува.

Чувствувам некаква наредба

треба да исполнам задача

да најдам начин да ја оценам убавината

и да ја стркалам по земјата за да го зарази светот

со живот преполн инспирација

со меморија полна совршени песни и заложби.

Зад сето тоа мора да се влечат некои сенки

грешки и апсурди но, по пат треба да тонат

во калта или прашината на заборавот.

Сакам да го сторам тоа и заслуга да ми биде

за да ја отворам вратата на нов ден

што ќе го започнам со висок дух

растеретен од сите глупави изрази и фрази

Јас сум тоа што мислам дека сум

се напрегам да не је менувам смислата

само по некој тон варијација или нијанса.

Сакам многу и катаден се обучувам да сакам.

Не можам да чекам сето ова друг да го стори.

marjan@com 2020 г

copyrigt

Мојата книга бел падобран

.
Денес ги отуѓував моите песни
а во сите нив беше ти
во сите линии на дланкиве
те подавав на туѓи раце
насмеани ликови со ведра душа
не слушнав крик нит болка
да се слуша

Книгата планинарка величествена
се нишка по работ на еден срт
се отвораше како бел падобран
ниедна ѕвезда од неа не падна
ниту ветрови и громови плукна
дури ни бенките твои млади
како гулаби  ниедна не гукна

Радост блажена и тивка ме обви
како вулкан заспан ѕвездено небо
ширеше страни во нечии меки раце
се подигаа рамена
кратки реченици слушав чиниш хаику
прекрасни се друже
смирен сум ќе има ли за тебе замена

Мислев ќе бидам пијан
како вечерта кога во неа ѕвезди
се пораѓаа но, не
дел од тебе остана во мене
твоите фустани езерски очи
младоста жедна отисок во песокта
и сите наши допири во жешките ноќи
МЈ 2020 г

cpyright

Марјан Јакшоски

За првпат од десетгодишното творење оваа година
2020, од печат излегоа две збирки песни поезија
под име Галактички цреши и Сонот на пупките.
Збирката Галактички цреши е отпечатена во
310 примероци. Околу 300 книги  се распродадени за 30 дена на мое големо изненадување. Изненадувањето е дотолку поголемо што книгата никаде не е промовирана ниту е рекламирана освен скромна најава на ФБ.
Втората збирка песни поезија Сонот на пупките веќе
е во продажба од 23 Мај откога е и отпечатена.
Заинтересираните читатели ќе можат да ги купат и двете,
/ деновиве излегува од печат и првата како второ издание/
комплет за 350 денари. Поединечно, првата е 200 ден а, втората
е 180 денари. Број на телефон о75 441 405.

Недостиг

Недостиг
.
Мојот недостиг во тебе
музичка скала е, со заклучена душа.
.
Во вените ни, црвени речни линии
заплеткани ноти се и без глас се гушат.
.
И во мене неспокојот твој
како водопад матен се повеќе се слуша.
.
Во понорот на погледот
несозреани спомени ни се рушат.
.
Каков е овој недостиг дива ѕверка,
да не распне што ни зема мерка,
срцава наши без причина да стрепат,
зарем доцна е бакнежите да не крепат.

МЈ

Не патувам повеќе

Не патувам повеќе
.
Не патувам повеќе далеку, сега,
ги познавам секое ритче и река,
сите срушени мостови меѓу два брега,
ништо не се смени и таму и тука се чека.
Познавам луѓе насмеани заминаа негде,
овде куќите им беа трошни и тесни,
поубави ќе најдат помислија тие сегде,
наслушнав низ етерот биле сега бесни.
Еден строен и пристоен сосем прав маж,
љубовта ја остави со ветување сосем сама,
во позлатениот град се сопнал на една лаж,
таа наивна сега пишува некаква црна драма.
О да, еден да раскаже за патот се врати,
но, не можев да му слушнам никаков глас,
колона од некаква си почит зад него сврати,
надвор од градот под мермерите побара спас.
Како да ви појаснам висока е мојата куќа,
самотијата моја со неа е цврсто врзана,
како балон ми ја полни мојата плуќа,
кога непромисла е одлуката и избрзана.

marjan@com.mj

copyright

Јазиков

Јазиков
.
Јазиков понекогаш чинам мачка е,
се накострешува зборот ми го валка,
пијан излегува се тетерави од страв,
како мавнат од влакнестата опашка,
збунет низ хартијата се влече како мрав.

Буквите од писмото никако да ги сложи,
како камења студени помрднати од место,
секој од нив во стихот се мачи да вложи,
мирис од љубовта изнедрен од здивот,
место тоа само трње од рози му се множи.

Не се смирува знае и да се кикоти и павта,
лицево зачудено да ми го изоболичи в час,
и очиве чифт што се во линија да ги стегне,
открива неоткриени заглавја и вреска,
се додека некој збор слатко не му залегне.

Си го знам јас овој каменорезец зборорезец,
од кој и панциров во душава има мака,
ме пробива кон внатре ко пустински ветер,
не ја спомнам ли љубовта моја фалена,
длаби во мене сече и крши станува бетер.
Марјан Јакшоски

copyright